Natuurlijk ken ik het ook, als vader van drie dochters, die hele serie to-do’s in de agenda: van boodschappen doen tot naar de hockeytraining, van balletles via zwemles naar de ouderavond. En ook ik denk dat het prima gaat op school, zodat ik niet hoef bij te springen. Maarrrr: zo is het niet!
Als je kind op de middelbare school zit, spelen docenten en ouders samen een belangrijke rol in het ontwikkelen en opvoeden van kinderen. Docenten kunnen dat niet alleen, en ouders ook niet, dat moet je samen doen. Van docenten verwacht ik dat ze goede lessen geven, dat ze m’n kind inspireren en uitdagen om te leven en te leren, om kennis en vaardigheden onder de knie te krijgen.
Wat is mijn rol als vader?
Ik zie verschillende taken: om te beginnen ken ik m’n dochters als geen ander, in één oogopslag zie ik hoe ze zich voelen, wat ze denken, wat ze willen, of het goed gaat of niet. Ik ken hun sterke en zwakke kanten en ik denk dat mijn rol begint met dat inzicht. Want op basis van die observatie moet ik ze extra achter hun broek zitten, of juist relaxen want ‘die toets is echt niet zo belangrijk’.
Over plannen?
M’n oudste, inmiddels met vwo-diploma op zak, was geen ster in plannen. Ik denk dat ze daarmee helemaal geen uitzondering was, kinderen kunnen hun schoolwerk nog helemaal niet goed plannen (belangrijke privédingen gaan al een stuk beter!). Hoewel ik vond en vind dat ze zelf haar planning moest maken zat ik in de hele bovenbouw tot en met het eindexamen maandelijks met haar aan tafel om in excel een planning te maken! Mijn idee: als je ziet dat iets niet makkelijk gaat moet je daar als ouder in bijspringen, het liefst in overleg met de school.
Stof onder de knie krijgen?
Dat vind ik een leuke: samen met m’n dochters de stof bespreken! Simpelweg praten over wat er in lessen en in methodeboeken wordt behandeld: leerzaam voor ouders! En ook voor kinderen: ik vraag waar het over gaat en zij moeten het mij uitleggen. Zo leer ik nog regelmatig dingen over spelling, geschiedenis en wiskunde. En laatst kreeg ik een uitleg van een geschiedenisonderwerp aan de hand van een vol-gemindmapte-behangrol. Leuk en leerzaam!
Natuurlijk: simpelweg overhoren
Daar hoef ik geen woorden aan vuil te maken: overhoren is gestampte kost voor alle ouders, dat moet je simpelweg doen!
Bij al die dingen blijft mijn insteek dat ik als ouder coach en ondersteun, de voortgang in de gaten houd, en dat het initiatief daarvoor bij mijn dochters moet liggen, al dan niet vrijwillig 🙂
M’n oudste haalde verleden jaar haar diploma en begint in september, na een ’tussenjaar’, met haar vervolgstudie. Ik ben benieuwd hoe haar dat bevalt, en wat mijn nieuwe vaderrol gaat zijn.
Wat zijn jouw ervaringen als ouder? En welke tips en tricks heb je voor alle andere ouders?
