Martina in Ethiopië #3: de lesinhoud vs de lesmethode

Gepubliceerd op: 19 maart 2014
Door: Martina Nieuwenhuis

“Is this letter capital i, or small i? Is this letter capital i, or small i? Is this letter capital i, or small i? Is this letter capital i, or small i? Is this letter capital i, or small i? Is this letter capital i, or small i? Ok, now discuss!” Een vreemde inleiding van een blog, dat geef ik direct toe. Maar wel een heel typisch voorbeeld van een les die ik observeerde hier in Jimma (Ethiopië). Laat ik het iets duidelijker uitleggen…

6 Workshop Active LearningIs this letter capital i, or small i?
Doel van de les, was de letter i introduceren aan een groep 1 / 2. De klank en de schrijfwijze, inclusief het verschil tussen de hoofd- en kleine letter. Onderdeel van de les was dat de docente een bordje omhoog hield met een hoofdletter i. Ze liep alle leerlingen langs om ze een voor een van hetzelfde bordje te laten zeggen of het wel of niet een hoofdletter was. Aan mij heeft ze uitgelegd waarom ze dat zo deed: “first I will teach them individually”. Toen ze het bordje ietwat scheef voor een leerling hield en de buurman antwoordde, riep ze “no, no, individually!”. Nadat alle leerlingen hadden aangegeven dat het ging om een hoofdletter, gaf ze de leerlingen de opdracht: “ok now discuss!”. Haar uitleg aan mij: “now they are doing groupwork”. Een discussieonderwerp had de docente de leerlingen echter niet gegeven, dus was het discussiëren lastig en ging waarschijnlijk al snel over iets heel anders dan de letter i.

Wat hieraan voorafging
In Ethiopië is veel training gegeven over Active Learning. Zelfontdekkend leren, actieve participatie van de leerlingen in de lessen en het gebruik van werkvormen staan hierin centraal. Het resultaat hiervan is dat Active Learning hier inmiddels een begrip is. Docenten geven haarfijn een definitie van Active Learning en waarom het zo belangrijk is. Ook in de klassen zie je duidelijk resultaat. Er wordt een stuk actiever lesgegeven en gebruik gemaakt van lesvoorbereidingsformulieren. Winst, zou je op het eerste gezicht denken.

Een kritische kanttekening
Wie langer kijkt en lessen observeert, ziet dat er een cruciaal onderdeel mist in de Active Learning. Namelijk de koppeling met de lesinhoud en de leerdoelen. Werkvormen en manieren om tegemoet te komen aan alle mogelijke leerstijlen worden te pas en te onpas ingezet, zonder dat dit in dienst staat van de leerdoelen en de leerstof. De individuele opdracht, zoals in het voorbeeld, is weinig effectief. Vijftig leerlingen één voor één dezelfde opdracht laten doen vraagt een heleboel tijd en geduld. Daarnaast hebben de leerlingen na twee herhalingen wel door dat het een hoofdletter is. De groepsopdracht die hierna kwam, discussiëren zonder discussieonderwerp, dient simpelweg geen enkel doel. Je kunt je dan afvragen of je daadwerkelijk winst behaalt door deze manier van Active Learning.

Water naar zee?
Een lastige discussie en best een desillusie. In plaats van verder te bouwen op de al bestaande Active Learning kennis, werk ik voornamelijk aan het corrigeren en bijsturen van docenten. Ik probeer de docent samen met een ‘goede’ Active Learning collega te coachen. Maar is dit water naar zee brengen? Ik hou me vast aan het idee dat het voor de docenten die ik bereik en de docenten die ik opleid om te coachen, verschil maakt. En dus voor hun leerlingen. Het zet je wel aan het denken: is deze manier van Active Learning winst, of zouden de leerlingen toch meer baat hebben bij een zeer traditionele manier van onderwijs, waarin het alleen draait om de inhoud?

Ik hoor graag jullie ideeën hierover hieronder in de reacties.

Misschien vind je dit ook interessant

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Search