Martina in Ethiopië #2: Iedereen leert!?

Gepubliceerd op: 24 februari 2014
Door: Martina Nieuwenhuis

Inmiddels heb ik zes versies van deze eerste blog vanuit Ethiopië. Normaliter schrijf ik een blog in een middag, maar waar te beginnen als je in een paar weken tijd zo veel mensen leert kennen, nieuwe scholen bezoekt en zelf ongelooflijk veel leert van… Tja, het leven misschien? Daarom een blog met eerste indrukken van onderwijs en leren. Want zoals ik vanmorgen nog op een bord aan een boom zag hangen: “Education made us who we are.”

Rijkdom
Je kent de plaatjes. Een paar lesboeken per klas, propvolle en donkere lokalen van klei, 70 leerlingen op tien bankjes. Over klassenmanagement gesproken… Geloof me, er echt tussen zitten is anders dan de plaatjes zien. Mij zul je nooit meer horen over schoolbudgetten. Met een beetje creativiteit en tijd, kom je ontzettend ver. Je kunt bijvoorbeeld van oude Sim-opwaardeerkaartjes een alfabet plakken! Wel wil ik hier nog iets aan toevoegen. Rijkdom kan duidelijk niet alleen uitgedrukt worden in geld en materiaal. Ik heb nog nooit zo veel lachende mensen gezien, terwijl je zou denken dat de omstandigheden er niet altijd naar zijn. Dat is pas rijkdom!

Martina in EthiopiëLesplan invullen
Waar ik mee zal starten is het coachen van de docenten rondom het invullen van hun lesvoorbereidingsformulier. Onze voorgangers hebben een fantastisch formulier achtergelaten, met de verschillende lesfases duidelijk uitgelegd. Resultaat is alleen dat veel docenten simpelweg voor elke les de titels van de lesfases opschrijven. Dus: 1. Introduction 2. New information etc. Zonder daar hun eigen content in te zetten. Behoorlijk nutteloos dus. Het zal de docenten in hun lesopbouw structuur geven. En dat is behoorlijk handig, zeker gezien hun klasgroottes!

Follow-up
Sowieso zijn er gigantische verschillen in hoe de scholen de informatie uit de vorige workshops hebben opgepakt. De scholen werken met key-teachers (best een eerlijk systeem: ben je een actieve en goede docent, dan heb je privileges zoals workshops volgen). Sommige van deze docenten hebben na het volgen van de workshops op hun eigen school een eigen workshop georganiseerd, om de informatie ook met de andere docenten te delen. Op andere scholen lijkt niets veranderd. De motivatie van docenten en voornamelijk directeuren (hier echt een statusberoep) vormt de sleutel tot succes. Voor ons lastig, zulke niveauverschillen tussen de scholen. Anderzijds ook goed om te zien welke scholen de energieinvestering waard zijn. Het leven hier is hard en trekken aan een dood paard werkt niet. Voelt krom, maar je komt er hier al snel achter dat je goede keuzes moet maken.

ICT in het onderwijs
Die keuzes gelden ook voor ICT. Want waar te beginnen? Feit is als volgt: alle scholen hebben al twee jaar een stuk of tien computers. De computerlokalen zijn echter zorgvuldig afgesloten. Niemand weet hoe je een computer moet gebruiken. We zijn dus druk bezig een computerworkshop te ontwikkelen. Je administratie (meer dan 2000 leerlingen per school) in Excel, werkbladen (er zijn printers) in Word en computeronderhoud. Voor hen en voor ons een wereld die voor je open gaat: geen computerkennis? Voor ons ondenkbaar.

Wij leren…
…ongelooflijk veel. Over gastvrijheid, lol hebben in het leven, over je basisbehoeften en het belang van hygiëne (de plek waar wij zitten is een van de meest vervuilde steden van Ethiopië), over de (on)mogelijkheden van corruptie en over ontwikkelingswerk. Over een tumultueuze tijd gesproken!

Heb je een speciale vraag over het onderwijs hier? Laat die hieronder achter. Galatomaa!

Misschien vind je dit ook interessant

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Search