De drukke generatie #3: een leven lang leren!

Gepubliceerd op: 4 juni 2018
Door: Nina Wendel

Kun jij je nog herinneren dat internetgebruik mainstream begon te worden? En dat je leefde zonder telefoon? Leerlingen van nu kunnen zich dat haast niet voorstellen. De wereld verandert razendsnel! Ook wij veranderen continu. Elke fase van je leven sta je voor nieuwe uitdagingen die om bepaalde vaardigheden vragen. Denk aan iemand die voor het eerst een kind krijgt. Of een oma die zo lang mogelijk zelfstandig heeft gewoond maar nu toch verhuist naar een verzorgingshuis. Kortom: je bent nooit uitgeleerd. En in onze continue ontwikkeling horen leersuccessen en vaardigheden. Wie ingesteld is op een leven lang leren heeft al een streepje voor.

In de afgelopen blogs in deze serie besprak ik manieren om een gezonde balans te houden in een drukke wereld, en ideeën voor leraren om leerlingen te begeleiden in hun keuzeproces. Voor de drukke generatie is ook het element van continue ontwikkeling belangrijk. Beseffen dat je daar voortdurend mee bezig bent zou wel eens de druk van de ketel kunnen halen. Weten dat er ook na een definitief aanvoelende keuze nog legio mogelijkheden zijn geeft ruimte. Dat betekent wel afstappen van het idee nú alles te moeten doen en leren.

Voortdurend aanpassen in een veranderende wereld

“Het tempo en de mate waarin de wereld om ons heen verandert, en daarmee ook de arbeidsmarkt, zijn van een totaal andere orde. Maatschappelijke, economische en technologische ontwikkeling en voortschrijdende internationaliseringen stellen voortdurend nieuwe eisen aan werkenden”, zei Geert van Dam van de Sociaal-Economische Raad al. Werkgevers werken met flexcontracten, werknemers moeten flexibel inzetbaar zijn, zich nieuwe vaardigheden eigen maken, kennis op peil houden, eigen koers varen en van loopbaan en functie kunnen wisselen: duizendpoten worden, dus! Hiervoor is een inclusieve arbeidsmarkt nodig, met een sterke leercultuur en ruimte voor mobiliteit, en scholing gericht op verbreding, verdieping en verhoging van het niveau. Werken en leren wordt steeds sterker verbonden. Een boodschap voor nu, in de woorden van Albert Goutbeek: “Leerlingen moeten zich niet mentaal beperken tot de studieperiode, deze is helemaal niet zo leidend!”

Werkenden moeten dus voortdurend ontwikkelen en aanpassen. Blijven leren wordt de maatschappelijke norm en hier moet de drukke generatie zich op voorbereiden. Hoe? De SER gaf advies voor onderwijsinstellingen:

  • Verstevigen infrastructuur: formele opleidingen beter en flexibeler aanpassen op werkenden, door verandering van regelgeving en financiering. Mensen zijn zo in staat hun leersuccessen mogelijk te maken en te verzilveren,
  • Brede leercultuur: een uitnodigende leercultuur ontwikkelen in alle bedrijven, overheids- en andere arbeidsorganisaties,
  • Ondersteunen leervraag: via persoonlijke ontwikkelingsrekening en toegang tot scholingsbudgetten krijgen werkenden regie en verantwoordelijkheid over hun leerproces, en adequate ondersteuning door het inzichtelijk maken van competenties via e-portfolio’s en certificaten en loopbaanadvies op maat.

Divergent denken

Rosa Surachno vindt dat het onderwijs meer moet focussen op voortdurende leersuccessen en vaardigheden. Dit leidt tot een mentaliteit waarbij leerlingen een open en leergierige houding ontwikkelen, makkelijker de arbeidsmarkt op komen en uitgedaagd worden tot blijvende groei. Ze noemt in Generatie EI dat divergent denken dit kan stimuleren.

Waar bij convergent (in-the-box) denken lesstof in hapklare brokken wordt gepresenteerd, leerlingen passief leren en er maar een weg naar de oplossing is (zoals in het huidige onderwijs volgens haar te veel wordt aangeleerd), stimuleert divergent denken juist een brede kijk. Allerlei wegen naar Rome zijn mogelijk. Dit bouwt creatieve denkers die in staat zijn innovatief te zijn door het bedenken van nieuwe ideeën, het komen met oplossingen en zoeken naar alternatieven (ook werkgevers willen dit zien!). Volgens Goutbeek zorgt deze manier van denken voor competente burgers die goed uit de voeten kunnen in uiteenlopende situaties, in verschillende levensfases. Divergente activiteiten in de les kunnen zijn: het uitgebreid brainstormen, gezamenlijk oplossen van een wiskundesom op verschillende manieren en het bedenken van oplossingen voor een maatschappelijk probleem.

Ode aan continue ontwikkeling!

Laten we de nadruk leggen op leersuccessen en vaardigheden in plaats van productiviteit en prestaties. Stap voor stap leiden alle – ook ‘verkeerde’ – keuzes tot een resultaat. De weg ernaartoe is waar een persoon wijzer, succesvol en vaardiger van wordt! We zijn nooit uitgeleerd of uitontwikkeld. Deze blogserie was een pleidooi voor nieuwsgierigheid, het ontdekken van je intuïtie, persoonlijke balans en keuzevaardigheid. Noodzakelijke vaardigheden voor een drukke generatie. Dit draagt bij aan een waardevol leven, waarbij we leerlingen mogen blijven herinneren: je kunt áltijd blijven leren, en dat is te gek!

Misschien vind je dit ook interessant

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Search