Begin de dag met… #1 Een beetje rust!

Ik weet natuurlijk niet hoe het vroeger bij jou ging: opstaan en naar school gaan. Bij mij ging het met enorme haast, een boterham op de fiets en bezweet aankomen op school. En dan nog nét langs de afdelingsleider glippen die naar de ingang liep om –te late- leerlingen door te sturen naar de loge voor het beruchte ‘briefje’. Een hectisch begin van de dag dus!

Op veel scholen wordt gewerkt met een dagopening. Dit zijn veelal scholen met een religieuze identiteit. Het gaat dan om een korte overdenking of een liedje om de dag mee te starten. Een van de gedachtes hierachter, het gezamenlijk starten van de dag met een rustmoment, zou voor elke school moeten gelden. Voor de ontwikkeling van kinderen is het namelijk belangrijk rustmomenten te hebben, momenten waarop alle prikkels (en dat zijn er nogal wat!) verwerkt kunnen worden. Om die reden zal ik de komende weken een aantal ideeën geven om een gezamenlijke dagopening te doen met je klas. Uiteraard in de positieve en vrolijke Tumult stijl!

Weet waar je staat!
Zet als het even kan de stoelen en tafels aan de kant. Zorg in ieder geval dat de leerlingen voldoende bewegingsruimte hebben. Geef je leerlingen de opdracht stevig te gaan staan. Loop langs en geef ze een zachte duw tegen hun schouder. Stonden ze inderdaad stevig, of bracht de duw ze toch uit evenwicht? Vertel dat ze een oefening gaan doen om rustiger te worden en nog veel steviger te gaan staan. Jij gaat zo een verhaal vertellen en de leerlingen moeten proberen het verhaal voor zich te zien. Laat de leerlingen hun ogen sluiten. Vertel het verhaal ongeveer als volgt, met een rustige stem en veel stiltes tussendoor. Dit geeft de leerlingen de mogelijkheid zich in te leven. Uiteraard kun je variaties aanbrengen!

“Je hebt zin om een wandeling te maken. Daarom trek je je wandelschoenen aan en pak je je jas. Je woont in de buurt van een bos, dus daar loop je heen. Onderweg koop je bij de bakker op de hoek een broodje. Je voelt de zon op je gezicht schijnen, het is lekker weer. Kauwend op je broodje loop je richting het bos. Na een half uur lopen door het bos ga je op een bankje zitten. Je kijkt naar de boom voor je: een eik, al behoorlijk oud. Hoe kan het toch dat zo’n oude boom zo stevig blijft staan, in weer en wind? Je gaat naast de boom staan en doet je ogen dicht. Je voelt je tenen en voeten, alsof het de boomwortels zijn die in de grond zitten. Je voeten staan stevig op de grond, geen storm krijgt ze uit de grond. Je voelt je benen: ze staan stevig boven je voeten, maar ze zijn wel flexibel. Je voelt je heupen, en je bovenlijf. Deze krijgen te maken met de wind die door het bos waait. Als de wind even aantrekt, beweegt je bovenlijf mee. Maar omwaaien doe je niet: je staat immers stevig met je voeten in de grond.”

Geef de leerlingen de opdracht hun ogen te openen maar nog even stil te staan en stil te zijn. Loop nog een keer langs en geef de leerlingen een zelfde duw tegen hun schouder. Je zult zien dat ze een stuk steviger staan!

Nabespreken
Bespreek deze oefening altijd even kort na: konden de leerlingen zich goed inleven? Wat gebeurde er met ze? Kwamen ze tot rust? En hoe ervoeren ze hun ‘stevige staan’ zelf? Vonden ze inderdaad dat ze steviger stonden na het verhaal?

De rust die de leerlingen hebben na deze oefening is een goede basis voor de les die je erna wilt geven! Heb jij een ander idee voor een goede dagopening of wil je jouw ervaring met dit idee delen, dan hoor ik het graag hieronder!